Ο «Καλλικράτης» πίσω στον Παρθενώνα του!

Χρίσμα, για να στείλουμε τον «Καλλικράτη» πίσω στον Παρθενώνα του!
Όταν άκουγα τον υπουργό εσωτερικών ή τον πρωθυπουργό που μίλαγαν για τον «Καλλικράτη», φανταζόμουν πως ίσως, ήρθε η ώρα η τοπική αυτοδιοίκηση να περάσει στα χέρια των πολιτών. Η τύχη της πόλης μας, η τύχη της καθημερινότητάς μας, η γειτονιά μας, ήρθε η ώρα να γίνει δικό μας θέμα.
Η πορεία, μας έχει αποδείξει, πως αν μιλάμε μέχρι σήμερα για τοπική αυτοδιοίκηση, μιλάμε για έναν κολλητικό υιό, υπεύθυνο μιας ανίατης αρρώστιας, που οδηγεί σε μια άνευ προηγουμένου θανατική, για τον κάθε τόπο, διαφθορά, που απαξιώνει συνεχώς την καθημερινότητά μας και εμάς τους ίδιους.
Ακούσαμε λοιπόν την ελπίδα, ετοιμάσαμε το καλωσόρισμά της και την περιμένουμε στην πρώτη στροφή του δρόμου να της σφίξουμε το χέρι.
Όμως, πόσο εύκολο είναι να βγάλει κανείς το δάχτυλο από το μέλι και να κλείσει το καπάκι του; Είναι μέχρι και ακατόρθωτο, όταν έχεις να κάνεις με την πολιτική στην Ελλάδα.
Οι πολιτικοί, σε καμιά περίπτωση δεν είναι διατεθειμένοι να διαχωρίσουν την τύχη της γειτονιάς, από τους δικούς τους παθογόνους σχεδιασμούς. Το, «αν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη», ζει και βασιλεύει και ό,τι φαίνεται πως σκέφτηκαν να μας χαρίσουν, θέλουν να το κάνουν με αναβλητική αίρεση. Και μη νομίσουμε πως μας χαρίζουν τίποτα… Την τύχη της γειτονιάς μας δεν μπορεί να μας τη χαρίσει κανένας. Αυτοί όμως έτσι θέλουν να φαίνεται.
Τότε ήταν που ανακάλυψαν το χρίσμα και στον «Καλλικράτη» και το παραμυθάκι άρχισε! Και άρχισαν να το δίνουν με περίσσια ευκολία.
Στόχος όπως πάντα, το καπέλωμα οραμάτων, δράσης στη γειτονιά και ανθρώπων που αγωνιούν για κάτι καλύτερο, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σήμερα και του αύριο.
Με αναβλητική αίρεση λοιπόν, μας λένε: Για να είσαι στα κομματικά μας βιβλία, για να είσαι χρωματισμένος, ώστε να σε βλέπουν τα δικά μας γυαλιά όταν θα έχουμε το πάνω χέρι, για να σου επιτρέπουμε να θεωρείσαι δικός μας, τότε στήριξε με την ψήφο σου αυτόν που σου υποδεικνύουμε και μην ψάχνεις παραπέρα στο μυαλό σου, αν αξίζει αυτός ή όχι! Σου αρκεί που στον δείχνουμε εμείς! Ανεξάρτητα ακόμα και αν εμείς όλοι σήμερα, σε έχουμε δυστυχήσει και αυτός μας χειροκροτεί!
Και για τον άλφα ή βήτα λόγο λοιπόν, σου δίνουν έναν συγκεκριμένο υποψήφιο στο πιάτο σου, που η αδυναμία του να σχεδιάσει για να πείσει τον γείτονά του τον φέρνει διεκδικητή με κομματικές πατερίτσες, αυτές που τα κομματικά συμφέροντα του προσφέρουν!
Τότε τελειώνουν και οι ελπίδες να φτιάξουμε εμείς το «σπίτι» μας, τον τόπο μας και παίρνουμε κουβέρτα, μαξιλάρι και απόγνωση και τραβάμε για έναν θάλαμο… λίγο πριν απ’ αυτόν των θανάσιμων πολιτικών «αερίων»!
Και ελπίσαμε με τον «Καλλικράτη» να στεγάσουμε την τύχη μας έστω και σε αυθαίρετο… αλλά δικό μας!
Χρίσμα λοιπόν, Κερκόπορτα, για να χρωματίσουμε το χάρτη, για να αναδείξουμε τους «λίγους», για να στείλουμε τον «Καλλικράτη» πίσω στον Παρθενώνα του και να γυρίσουμε πίσω όσα νομίσαμε πως μας χάρισαν!
Θα το επιτρέψουμε;

Α.Μ.