Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Στην ψυχοκοινωνική θεωρία η χάραξη ορίων ελευθερίας δράσης και ταυτόχρονα ο προσδιορισμός κάποιων στοιχείων αποδεκτής ατομικής και συλλογικής συμπεριφοράς αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για την ομαλή συμβίωση ατόμων και ομάδων. Το ελληνικό κοινωνικό σύστημα ακολουθούσε το παραπάνω σχήμα στο απώτερο παρελθόν αλλά από τους Σημίτη και Καραμανλή μέχρι και σήμερα, μέρες που χαρακτηρίζονται ως εποχή της «τρόικας», αυτό έχει πάψει να ισχύει!
Υπάρχουν αποδείξεις;
Δεν αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη αυτής της θέσης η συμπεριφορά της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ απέναντι στις πλατειές λαϊκές μάζες; Μιάς δηλαδή Κυβέρνησης που ενώ ευνοεί το κέρδος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και τη διασφάλιση των κεφαλαίων της διεθνούς ολιγαρχικής φεουδαρχίας, και λειτουργεί με καπιταλιστικές μεθόδους συναλλαγής και συμβίωσης είναι, λέει, κυβέρνηση Σοσιαλιστική προερχόμενη κατ΄όνομα από το κόμμα που ενσάρκωνε, λέει, τη σοσιαλιστική θεωρία της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δικαίωσης του αγώνα των εργαζομένων τάξεων;
Δεν είναι απόδειξη ότι κάπου οι ΚΑΝΟΝΕΣ του παιχνιδιού εμφανέστατα ανατράπηξκαν όταν ο κ Παπανδρέου που είναι ταυτόχρονα Πρόεδρος του σημερινού ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δέχεται με την πλειοψηφία των 157 να ακολουθεί το «μνημόνιο» που συνέταξαν κορυφαία στελέχη του και να ψηφίζει εντός Βουλής, ΟΛΑ όσα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (η ΕΚΤ και η ΕΕ, δηλαδή η περιβόητη πλέον…τρόικα) που ελέγχεται από Αμερικανικά και το Διεθνές Κεφάλαιο μας επέβαλαν!
Οι Έλληνες «τρίβουν τα μάτια τους» καθώς ΔΕΝ πιστεύον αυτά που βλέπουνε, «ξύνουν τα αυτιά τους» καθώς ΔΕΝ πιστεύουν αυτά που ακούνε και αισθάνονται το στομάχι τους να σφίγγεται σαν γροθιά λίγο πριν πραγματωθεί αυτό που έρχεται, δηλαδή το σφίξιμο των πραγματικών γροθιών!...
Είναι δυνατόν να ερμηνευθούν, ψυχοδυναμικά, τέτοια φαινόμενα;
Μία πιθανή, περισσότερο επιστημονική, αξιολόγηση αυτής της ψυχοκοινωνικής κατάστασης, στην οποία δεν χωρούν οι συνήθεις ανόητες «ελληνοπρεπείς δικαιολογίες» μας προσφέρει η θεωρία του Δρα Leon Festinger που θα μπορούσα να την αποδώσω στα ελληνικά ως θεωρία «της γνωστικής ασυμφωνίας» ή της «νοηματικής αντινομίας.»
Σύμφωνα με αυτή ένα άτομο ή μια ολάκερη ομάδα μπορεί να διατηρεί τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά αντικρουόμενα στοιχεία και να συμπεριφέρεται επηρεαζόμενο από αυτά ακριβώς επειδή οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να αιτιολογούμε και να διατηρούμε, σε παράλληλη διάταξη και ταυτόχρονα, ασυμβίβαστα δεδομένα εφόσον αυτά ικανοποιούν κάποιες αντικρουόμενες μεν, αλλά θεμελιακές μας ανάγκες, τόσο πραγματικές όσο και συμβολικές.
Τα αντικρουόμενα στοιχεία δεν είναι αντικρουόμενα επειδή το ένα ανάγεται στη λογική και το άλλο στο συναίσθημα, αλλα είναι δύο αντικρουόμενα λογικά ή δύο αντικρουόμενα συναισθηματικά στοιχεία! Για να γίνει κατανοητή η εφαρμογή αυτής της θεωρίας χρειάζεται να δούμε σαν παράδειγμα τα άτομα όχι μόνο κάποιου ανώτερου μορφωτικού επιπέδου π.χ. επιστήμονες, αλλά και τα άτομα συγκεκριμένης επιστημονικής εξειδίκευσης [πχ γιατροί ] τα οποία ενώ γνωρίζουν τις επιπτώσεις του καπνίσματος ...καπνίζουν!
Στην περίπτωση της τρέχουσας ελληνικής πραγματικότητας η θεωρία της "νοηματικής αντινομίας" είναι εκείνη που βοηθά τον Πρωθυπουργό μας, και τους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ να μπορούν να ζούνε συμφιλιωμένοι και προφανώς χωρίς τις «ερινύες» (που οδήγησαν 3 Βουλευτές εκτός ΠΑΣΟΚ) με ΟΛΑ όσα συμβαίνουν στο Κόμμα και την Κυβέρνησή τους...
Αν δούμε λίγο πρακτικά τι έχει συμβεί στην ψυχοσύνθεση του Ελληνα και της Ελληνίδας στα τελευταία χρόνια θα πρέπει να "πάσχουμε" ως επιστήμονες από επικίνδυνο εθελεοτυφλισμό άν δεν διαπιστώσουμε ότι το κύριο πλέον χαρακτηριστικό μας είναι ότι υποφέρουμε σε κάθε επίπεδο διαπροσωπικών αλλά και συλλογικών σχέσεών μας. Δυστυχώς,άν ο λεγόμενος "ωχαδερφισμός μας" ήταν η κλασική αχίλλειος πτέρνα στο πατροπαράδοτό μας φιλότιμο τώρα πιά η "γνωστική ασυμφωνία" τείνει να ισοπεδώσει τα πάντα...
Οπως αποδεικύει η πραγματικότητα οι ΝΕΟΙ έχουν πάψει πιά να σχολούνται με ιδεώδη και ιδεολογίες και με τις κάθε λογής κομματικές φιέστες, και το μόνο που τους απασχολεί είναι το πώς θα "βολευτούν" όταν η ανεργία τους καλπάζει στο σαράντα τοις εκατό!
Οι Συνταξιούχοι μπουκωμένοι απο τις "γνωστικές αντινομίες" και τις "νοηματικές ασυμφωνίες" που τους σερβίρησαν και συνεχίζουν να τους σερβίρουν τα ΔΥΟ Κόμματα εξουσίας και κλεισθήκαν στη μοναξιά της τηλεοπτικής "καναλομανίας" έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι ο χρόνος ΔΕΝ επιτρέπει την πολυτέλεια πίστης σε νέες μεγαλόστομες υποσχέσεις,που έτσι κι αλλιώς δεν δίνονται από την παρούσα κυβέρνηση (ίσως και αυτό να απαιτεί ακόμη βαθύτερη ψυχοκοινωνική ανάλυση και αξιολόγηση)!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου